Langzamerhand gaan we weer richting herfst en winter. De donkere maanden van het jaar breken weer aan. Voor de één een periode van sfeer en gezelligheid, voor de ander een tijd van treurnis en zwaarmoedigheid. Juist in de periode dat de bladeren vallen en de bermen weer vol liggen met takken, struiken en overige oogst van de snoeiwerkzaamheden, draait het kerkgebeuren op volle toeren. Voor de natuur in het jaarverloop achtereenvolgend groeien, bloeien en snoeien, voor de kerkgemeenschap na een rustige bijbelzomer een religieuze topperiode!

De meeste mensen renderen beter wanneer het overdag en ook ‘s avonds lang licht is. Licht geeft dan ook energie aan plant, dier en mens. Mooi weer maakt je vaak vrolijk en geeft een positieve draai aan je humeur en het doen van verschillende activiteiten. De mensen zijn blijer, kunnen meer hebben en zijn bereid de overgebleven ergernissen even in de wacht te zetten. Niet vreemd dan ook dat wij in het voorjaar en de zomer vaak op ons best zijn. Meer vrije tijd, vakantie, ontspanning, feestjes en ontmoetingen op allerlei gebied!

In dat licht bezien is het ook niet zo vreemd dat veel mensen opzien tegen de donkere herfst en winterperiode. Het “buitenspelen” is dan wel voorbij en je leefruimte gaat zich wat sneller beperken tot thuis en werk. Het komt zelfs zover dat je voor je werk in het donker vertrekt en in dezelfde kleur weer thuiskomt! Eigenlijk zou je net zoals bij het begin van het schooljaar, waar op spandoeken wordt aangegeven: “Wij gaan weer naar school”, voor de duistere maanden de opdruk moeten gebruiken van : “Kijk uit de donkere maanden komen er weer aan!”

Maar zoals gezegd veel mensen kunnen ook genieten van die “korte” dagen en de bijbehorende mogelijke knusse huislijkheid. Vaak maakt men dan van de nood een deugd, door sfeervol en gebruikmakend van licht de herfst en wintermaanden te veraangenamen. Zelf vind ik de komende tijd  wel door te komen en heb niet echt moeite met die paar maanden minder lichturen. Maar inderdaad, voor diegenen die hier toch wel wat anders tegenaan kijken en het ervaren als een last en wellicht ook een periode van meer eenzaamheid, kan ik het goed begrijpen.

Het zal daarom geen toeval zijn dat de kerkelijke gemeenschappen het zwaartepunt van activiteiten in de komende maanden concentreert. We hebben meer tijd voor andere zaken en kunnen wel wat kwalitatieve afleiding gebruiken. Het mag dan ook wel eens gezegd worden, de kerk heeft sinds jaar en dag goed ingespeeld op het levensritme en patroon van de mens! Het is in de praktijk eenvoudiger om in de winterperiode je beste kerkelijk beentje voor te zetten dan in een prachtige zomer. Zoals we kort geleden het programmaboekje van de Harmonie in Leeuwarden onder ogen kregen met tal van voorstellingen, zo kunnen wij vanuit het winterwerkboekje kiezen uit een breed assortiment van kerkactiviteiten! Kijken en kiezen en dan het “winkelmandje” in.

Eigenlijk biedt de kerk dus de oplossing voor de momenten, wanneer wij ons gaan vervelen en de rusteloosheid toeneemt. De tuinen zijn na een flinke snoeibeurt winterklaar en wachten in alle rust,  gelijk hun verzorgers, op het voorjaar. De overall kan aan het haakje, de vakantie en overige “mooi weer” perikelen in de ijskast en we kunnen tijd maken voor onze geloofsbeleving. Ook belangrijk om onze gemeenschap in stand te houden! Wellicht ook voor diegenen die eenzaam zijn en de nodige aandacht missen dé mogelijkheid om onder de mensen te zijn en gevoelsmatig de tijd een duwtje in de rug te geven. Al die andere dingen die vaak voorrang krijgen boven geloof en kerkenwerk even in de winterslaap en volle kracht vooruit voor de PKN in Berltsum

JOOST