Rob Bergsma licht tipje van de sluier
Werd de dominee vroeger geschaard onder de notabelen van het dorp, samen met de notaris en de dokter, tegenwoordig hangt de vlag er anders bij. De dominee is weer gewoon een mens onder de mensen. Zo ook Rob Bergsma (31), predikant van de Protestantse Gemeente Berltsum. Ruim een jaar geleden streek hij neer in ons dorp, samen met Nienke en zoontje Aron en ging hij enthousiast aan de slag. Hoe vergaat het hem nu? Is hij nog even enthousiast? Onder het genot van een kopje thee in de pastorie aan de Slikkeleane praten we erover.
Hoe bevalt het je hier in Berltsum?
“`Prima, we voelen ons hier helemaal thuis, verbazend snel eigenlijk. Na een half jaar dachten we al nooit meer terug aan Leeuwarden, waar Nienke en ik beide zijn opgegroeid. Ons huis hier is helemaal ons thuis.” De afstand van Leeuwarden naar Berltsum mag dan maar zo’n 12 kilometer tellen, de stap van stad naar dorp voelde voor de Bergsma’s toch wel groot. “We vinden het opvallend fijn om in dit dorp te wonen. Het is hier rustig, we voelen ons opgenomen in de dorpsgemeenschap en we ontdekken gaandeweg een kluwen van familienamen en -connecties. Als individu sta je er hier niet alleen voor. Je bent hier niet lang anoniem. Zeker door de kerkelijke gemeenschap voelen we ons helemaal opgenomen. Een groot deel van het dorp is niet kerkelijk en zal ons nog niet kennen. Andersom is dat ook zo. Maar het geeft wel aan dat je via de kerk een ingang hebt in de gemeenschap, daar ben ik heel blij mee. Ik hoop van harte dat andere mensen dat ook zo ervaren.” Er zijn uiteraard ook andere manieren om zichtbaar te worden in het dorp, via de voetbal bijvoorbeeld. Maar op het veld zul je ds. Bergsma niet zo snel vinden. Hij houdt meer van muziek en speelt in een bandje. Echter, de stap naar de tennisbaan, komt allengs dichterbij.
Je bent dominee. Is dat een vak of is het een roeping?
“Beide. Technisch gezien ben ik een vakman in mijn gebied. Maar ondertussen ben ik ook een ambtsdrager. We geloven als gemeente dat we door God geroepen zijn. Hij is de grote herder van de kudde en ik mag ook wat ‘herderen’. God heeft mij toegerust met bepaalde kwaliteiten en karaktertrekken die maken dat ik voor dit werk geschikt ben. Zo leidt Hij zijn gemeente door mensen heen. Dat ‘herderen’ doe ik trouwens niet alleen. We doen het met een heel team van ambtsdragers.”
Wat betekent geloof voor jou?
“Geloven is meer dan een overtuiging dat iets of iemand bestaat. Ik geloof dat God bestaat, maar er is meer. Ik heb ook besloten om mijn leven in zijn handen te leggen. Je kunt je leven op allerlei fundamenten bouwen. Denk maar aan je eigen kracht, ideologie, familie, politie of sport. Ik vertrouw erop dat mijn leven bij God in goede handen is. Hij heeft mijn leven in zijn handen.”
Hoe zie je de kerk?
“De kerk is veel meer dan een gebouw. Het is vooral een verzameling mensen die zich aan elkaar en samen aan God verbinden. Een hechte gemeenschap waar God centraal staat. In de kerk kun je niet om God heen, Hij is het die ons samenbindt. Ik gun iedereen een plekje in zo’n hechte gemeenschap.”
De kerkgemeenschap krimpt. Hoe kun je tegenwoordig toch nog kerk zijn?
“De kerk moet zichzelf steeds opnieuw uitvinden. Zo is dat al duizenden jaren. Zeg maar, we moeten blijven knutselen aan vormen waarbij de kaders bepaald worden door mensen die zich samen op God richten. De sky is the limit. Tegelijk is de kerk meer dan de viering op de zondagochtend. Je kunt zoveel mooie dingen doen. Zo zijn er gespreksgroepen, maar bijvoorbeeld ook de escaperoom in de herfstvakantie. Een groot succes. Iedereen was uitgenodigd om mee te doen. Soms moesten we de deelnemers wel even over de spreekwoordelijke drempel helpen. Wij komen nooit in de kerk, is het wel voor ons, vroegen ze zich dan af. Maar natuurlijk, het is een cadeautje van de kerk aan het dorp.” Het is een manier om te tonen dat de kerk zijn grenzen verlegt van gesloten naar veel meer open; een gemeenschap met poreuze grenzen.
Wat is jouw rol als predikant?
“Ik heb twee taken. Ten eerste ben ik herder. Ik hou in de gaten hoe het met de kudde gaat en ik zorg voor de schaapjes. Als er eentje afdwaalt stap ik erop af, bijvoorbeeld bij spanningen en conflicten. In een enkel geval heb ik de rol van gids, die suggesties doet over waar de kudde heen kan gaan. Ten tweede ben ik dienaar van het woord. Klinkt wat ingewikkeld misschien, maar het betekent dat ik me verdiep in de Bijbel en als opdracht heb Gods stem hier te vertegenwoordigen.”
Hoe zie je de rol van de kerk in de wereld van nu?
“Het is onze grote taak het goede nieuws aan iedereen te laten horen. Namelijk dat God betrokken is bij ons mensen en ons liefdevol opzoekt. Kerst is daar het grote voorbeeld van. Er is van alles aan de hand in de wereld. Maar wij putten hoop uit ons geloof, dat het nooit helemaal zal ontsporen en dat de macht uiteindelijk niet ligt bij de ‘Poetins’. Voor mij is die zekerheid een hele opluchting. Stel je voor, dat God die het allemaal overziet, er een hand in heeft, dat die God zich met ons inlaat, dat Hij dit kleine planeetje, een pluisje in het onmetelijke universum, uitkiest voor zijn plan. Dat maakt Kerst nog bijzonderder.”
Waar word je blij of juist verdrietig van?
“Hmm, dat is wel een hele algemene vraag. Maar goed, ik doe een poging. Ik ben blij verrast dat ik onderdeel mag zijn van de mooie kanten van het dorpsleven. We zijn een levendig dorp met toekomstperspectief. Er gebeurt hier veel. Waar ik verdrietig van word zijn vetes en conflicten die zulke hoge barrières opwerpen dat je er niet meer overheen kunt kijken; als vergeving helemaal uitgesloten wordt. Dat is echt zonde. ”
Wat zou je de lezers nog mee willen geven?
“Dat ze dit interview vooral ook lezen als een open uitnodiging om weer eens naar de kerk te gaan. Wat ik merk is dat de generaties onder de 40 een beeld van de kerk hebben dat gekleurd wordt door herinneringen uit hun kindertijd of verhalen van anderen. Kom gewoon eens kijken. Misschien sneuvelen enkele van je vooroordelen en ontdek je dat het toch heel mooi kan zijn. Gooi niet weg wat heel kostbaar voor je kan zijn. En naast de zondagse diensten is er nog van alles waarbij je kunt aanschuiven.”
Een open uitnodiging kan uiteraard niet zonder contactgegevens. Heb je vragen, aarzel niet maar neem gerust contact op met ds. Rob Bergsma, telefoon: 06 45626368, e-mail: predikant@pgberltsum.nl of schiet hem gewoon aan als hij op zijn fiets door het dorp toert.
RIA
