Aan de gemeenten, kerkenraden en voorgangers van de Protestantse Classis Fryslân.

De boodschap van de opstanding van Jezus is de meest hoopvolle van ons geloof: Leven sterker dan de dood, licht dat het duister verdringt. Wat er ook gebeurt in de wereld, wat wij ook meemaken in ons persoonlijk leven, er is één reden vroeg of laat moed te vatten en opgewekt door te gaan: “De Heer is waarlijk opgestaan!”

Jezus’ leerlingen doen dat, om te beginnen, aarzelend. Het is wanneer de dood ons te na komt moeilijk om in de opstanding te geloven, en ook om dan opgewekt verder te leven. Het verhaal van de opstanding is als het licht van de zon. Leven is van het zonlicht afhankelijk, maar je kunt er niet tegen inkijken.

Misschien is dat de reden dat wij soms beter over de opstanding kunnen zingen, dan vertellen hoe het precies zit. En dat de liederen van Pasen vaak één of twee noten te hoog gaan. Je kunt er net wel, of net niet bij. Het verhaal van de opstanding is geloof tegen de klippen op.

Waar ik op bezoek kom in onze gemeenten vertelt u mij én over uw geloof, én over uw klippen. Hoe u in een vaak krimpende gemeente met veel inzet het licht van Gods liefde verder draagt in onze dagen.

Hoe blij u bent met de kerk en in het bijzonder met uw eigen gemeente. Met de trouw van wie betrokken blijft. Met Bijbelverhalen die ontroeren, met liederen die het hart verwarmen, met gebeden die optillen. Dat is opstanding, elke zondag weer.

U vertelt mij over de zorg waarmee we elkaar omgeven. Over de kwetsbaren in onze dorpen en steden, die we bijstaan, u verhaalt over de kinderen en jongeren die we helpen groeien naar volwassenheid en verantwoordelijkheid in de samenleving.

Van uw zorgen hoor ik ook. Of we onze jongeren nog kunnen blijven vasthouden de komende jaren. Of we mensen blijven vinden om het kerkenwerk te blijven dragen over tien, vijftien jaar. Ik proef vreugde over onze gemeente vandaag. En vrees voor onze kerk van morgen.

Ik wens u in onze dagen het geloof in de opstanding toe. En ook het geloof in ónze opstanding. Het verhaal dat ons opwekt. Het lied op hoge toon waarmee we elkaar aansteken en meenemen. Het vertrouwen waarmee we doorgaan de Godslamp brandend te houden, ‘argeloos als de duif, en listig als de slang.’ Met verstand en creativiteit manieren vinden hoe we kerk zullen zijn en blijven. En daarin van elkaar leren.

Ik wens u een gezegende Pasen toe.

Wim Beekman,

Classisdominee Fryslân

Zoals bekend heeft onze predikant,  Arjan Bouwknegt , een beroep ontvangen van de Protestantse Gemeente Wezep, plaatselijk bekend als de Pauluskerk.

In de afgelopen periode is er door dumny  en zijn gezin nagedacht over dit beroep, in gesprekken maar ook in stilte en gebed.

Afgelopen maandag is er een kennismakingsavond geweest waar de mensen van de gemeente in Wezep kennis konden maken mei ús dumny.

Woensdagmorgen is het besluit gevallen, ús dumny neemt het beroep aan van de Pauluskerk in Wezep en zal Berltsum in de loop van juli –augustus verlaten.

In de komende tijd zal er meer duidelijkheid komen over een exacte datum van afscheid en verdere zaken die daar mee te maken hebben.

De kerkenraad

Ds. René de Reuver, scriba generale synode, betreurt de naar Nederland overgewaaide Nashville-verklaring.

De Nashville-verklaring is theologisch eenzijdig en gesloten en pastoraal onverantwoord. Ze is daarom niet dienstbaar aan het gesprek in gemeenten over gender, seksualiteit en zegen.

Dit gesprek is sowieso niet gediend met verklaringen en statements over en weer, maar komt alleen verder als het op een veilige manier gevoerd wordt op de plek waar het thuishoort, namelijk in de gemeente. Het kan alleen in een open houding waarin ruimte is voor ieder om zich uit te spreken en gehoord te worden.

In november jl. heeft de generale synode van de Protestantse Kerk uitgesproken dat in de kerk van Jezus Christus ieder mens als beelddrager van de Schepper, aangeraakt door de liefde van Christus, van harte welkom is en zich thuis mag voelen.

Bovendien heeft zij, in tegenstelling tot de verklaring van Nashville, uitgesproken dat de Protestantse Kerk geen waardeoordeel uitspreekt over de seksuele geaardheid van haar leden noch over het huwelijk of andere levensverbintenissen.

Deze terughoudendheid is noodzakelijk voor een veilig en open gesprek over seksualiteit en gender in de gemeenten.

Ds. René de Reuver, scriba generale synode

bron: https://www.protestantsekerk.nl/nieuws/nashville-verklaring-is-pastoraal-onverantwoord/