Bagatelliseer hun problemen niet

Terwijl ik naar de persconferentie kijk, hoor ik Mark Rutte zeggen: ,,Weer een domper voor alle jongeren voor wie het leven ineens weer een stuk saaier wordt.’’ Op het eerste gezicht lijkt dit misschien een meelevende uitspraak, maar alles in mij wordt hier onpasselijk van. Nee Mark, jongeren krijgen het niet saaier, ze krijgen het zwaarder.

Als jongerenwerker en politica maak ik mij grote zorgen om de huidige generatie tieners en jongeren. Ik hoor veel verhalen van jongeren die te kampen hebben met angststoornissen. ,,Als ik in de rij sta van de supermarkt, dan overvalt de angst mij. Ik weet dan gewoon niet meer wat ik moet doen en ik wil dan maar één ding: weg uit de situatie.’’ Zulke geluiden.

Mijn hart breekt als ik dit soort verhalen hoor. En wat doen wij? Vertellen we ze dat ze gewoon even moeten doorbijten en bagatelliseren we hun problemen? Als het aan mij ligt niet. Juist in deze tijd is het belangrijk om te kijken naar wat wel kan. Hoe blijven we met de tieners en jongeren in verbinding, signaleren we het tijdig wanneer ze vast dreigen te lopen en zorgen we voor passende hulp?

En daar zit de volgende uitdaging: passende hulp in tijden van lange wachtlijsten. Gemiddeld moeten jongeren tien maanden wachten op hulp, tien veel te lange maanden. Een snelle en simpele oplossing is hier niet voor. Het gaat om een combinatie van geld, voldoende hulpverleners en een vernieuwing van het jeugdzorgstelsel.

Hier speelt de politiek een belangrijke rol in. Mijn oproep is dan ook aan alle politici, landelijk en lokaal, om verantwoordelijkheid te nemen. Om niet te blijven hangen in wetten en regels, maar om te kijken naar maatwerk, om te durven, om te staan voor wat rechtvaardig is.

Door te stellen dat hun leven wat saaier wordt, gaat Rutte voorbij aan de grote problemen waarmee onze jongeren kampen. Gaat hij voorbij aan de groeiende groep jongeren die een beroep moet doen op de hulpverlening omdat ze het zelf niet meer redden.

Toch ligt niet alles bij Den Haag. Ook wij hebben een verantwoordelijkheid. Ook binnen de coronamaatregelen zijn er mogelijkheden, laten we juist daarnaar kijken. Misschien vraagt dat net even om die stap extra, om iets meer flexibiliteit, maar dat zijn we deze generatie verplicht. Laten we het verhaal van de tieners en de jongeren serieus nemen, ruimte geven aan het gevoel van onmacht dat er heerst.

Voordat een jongere hulp zoekt, probeert hij of zij vaak al een luisterend oor te vinden in zijn of haar omgeving. Wees dat luisterende oor. Bagatelliseer hun problemen niet maar sta naast ze, loop met ze op en help waar mogelijk. We hebben geen superhelden nodig maar gewone mensen die er voor een ander zijn.

Laten we gaan staan voor deze generatie, laten we gaan staan voor onze jongeren

CARLIJN NIESINK

Jongerenwerker PG-Berltsum