EEN NIEUW BEGIN

Home Columns EEN NIEUW BEGIN

EEN NIEUW BEGIN

De tijd gaat  snel, alweer een jaar voorbij. Terugkijken is dan vaak het onvermijdelijke motto en het is tevens een periode van afronding en nog even de puntjes op de i. De balans wordt opgemaakt voor 2018. Bedrijven kijken terug naar het afgelopen jaar in cijfers en letters. Het nieuws, de sport en tal van andere takken uit de maatschappij maken een overzicht van wat dit jaar heeft opgeleverd. De kerk zal hetzelfde doen en een markering maken van waar het nu staat in een tijd waarin geloven niet meer vanzelfsprekend is. Toch, met de Kerst in aantocht is naast het terugkijken verwachtingsvol vooruitzien gelukkig eveneens belangrijk en waardevol! Immers de mens leeft ook van de verbeelding!

De Kerst, de periode waarin we de geboorte van Jezus vieren. Het is een tijd waarin licht, hoop en vertrouwen pijlers zijn in ons gejaagde bestaan waar vaak geen prominente plek meer is voor het geloof. De huidige Kersttijd wordt immers beheerst door gourmet, fondue en het traditionele familiebezoek en juist dan ervaar je pas dat het bezoeken van de Kerstdiensten een extra dimensie blijft geven in je leven en verfrissend werkt. Een mens wil niet alleen aantoonbare feiten op papier en een scherm, maar wil blijkbaar ook nog ergens in geloven! Het geeft ons weer even een “boost” om weer intenser met geloofszaken om te gaan.

Vroeger in mijn jongste jeugd had de Kerst al een magische uitstraling. Al die lichtjes van de Kerstbomen in huizen en kerk die sfeer en een goed gevoel gaven. In die tijd nog geen gourmet of fondue, althans niet bij ons thuis. Ook geen speciaal kerstdiner of het moet de rollade zijn die met het elektrische mes vakkundig in plakjes werd gesneden door mijn vader. Na de Kerst verdween dat mes weer in de bijbehorende kartonnen verpakkingen om weer voor een jaar in de rust te gaan. Nee, het is voor mij het gevoel dat Kerst zo bijzonder maakt.

Misschien dat daarom de diensten met Kerst ook zo goed worden bezocht. Wij willen toch ook zo graag voelen dat wij hier met een reden op deze aarde bivakkeren, dat niet ieder jaar een ogenschijnlijke herhaling wordt van het voorafgaande jaar. Dat er toch iets in het universum is dat ons normale denken te boven gaat. Een mens mag zich graag vastklampen aan iets wat misschien niet altijd gemakkelijk is uit te leggen maar waar we van hopen dat het er wel is. Dat er meer is  tussen hemel en aarde.

In het kerkelijk jaar zijn de Kerstperiode, de Paascyclus en ook het Pinksterfeest religieuze hoogtepunten waar altijd meer mensen dan gebruikelijk bij betrokken zijn. Het reguliere kerkbezoek is in de loop der jaren immers al drastisch veranderd. Mensen kiezen meer hun momenten in het jaar en zeker de jongere generaties.

Mensen kijken hoe dan ook graag vooruit. Niet voor niets worden de jaaroverzichten “Het aanzien van………” heel vaak aangeboden op rommelmarkten. Dat is misschien dan ook de kracht van de kerk, dat we ergens naar uit kunnen zien. Voor een ieder zal dat weer een eigen invulling geven maar het maakt voor mij de Kerst tot een van de mooiste periodes van het jaar.

En als ik dan toch even terug mag kijken naar een, voor mij persoonlijk, hoogtepunt in mijn kerkbezoek dit jaar dan was die tijdens de laatste kerkelijke zondag waarin de overledenen worden herdacht. Een jonge vrouw, die dit jaar haar vader heeft verloren, werd getroost door haar dochtertje. Het kleine handje aaiend op de schouder van haar moeder mag ook ons het vertrouwen geven dat het leven gelukkig niet alleen bestaat uit feiten en zakelijkheden maar dat een mens leven en gevoel uitstraalt. Dat de kerk daar ook weer mee vooruit kan en mensen blijft raken in het hart!

Op naar een gezegend 2019!!

 

JOOST