Onderweg

Home Columns Onderweg

Onderweg

Als je er goed over nadenkt, zijn wij altijd onderweg. Naar school, sportactiviteiten, verjaardagen, vergaderingen, winkels, ons werk en ga zomaar door. Het leven bestaat voor een groot deel uit reizen van A naar B, plannen en organiseren. In feite is alles strak geregisseerd met maar weinig rustmomenten. Een van die momenten zou een locatie dichtbij kunnen zijn,  waar we ook nog eens in alle rust mensen kunnen ontmoeten. De kerk zou namelijk de rol kunnen vervullen van een aangename geestelijke pauze en accu oplader in ons gejaagd leven. Kerkbezoek is uiteraard niet verplicht maar wel iets wat mogelijk verlicht!

Misschien dat het ook u wel eens naar de keel grijpt, het alsmaar moeten. Je komt thuis van je werk en de volgende activiteit dient zich alweer aan. Zeker in een gezinssituatie wordt bijna topsport bedreven om alle verplichtingen na te komen. Wij ondergaan een levensreis vol afspraken die geen einde kent.

Als u dit leest is de “Slachte” al weer voorbij, voor velen ongetwijfeld een hoogtepunt van dit jaar. Iets waar je naar toe hebt geleefd,  tot uiteindelijk het moment daar was dat je de daadwerkelijke uitdaging aan kon gaan en naderhand mocht genieten van een geslaagd evenement. Zo kun je trouwens je leven een beetje zien, een eeuwig durende “Slachte”!

Een geslaagd evenement is iets wat je ook in je geloofsleven nodig hebt. Een hoogtepunt in je kerkelijke beleving die je weer even een boost geeft voor een komende periode. Bijvoorbeeld bij de bevestigingsdienst van enkele weken terug. Nieuwe ambtsdragers die het “stokje” weer overnemen van diegenen die aftreden en afscheid nemen. Wat een mooie dienst en een goed gevoel om dan deel uit te maken van deze geloofsgemeenschap. In deze dienst zag je maar weer even hoe belangrijk het is om iets samen te mogen beleven. Zoveel verschillende kwaliteiten die onze gemeente herbergt van jong tot oud en niemand uitgezonderd!!

Hiervan deel uit te mogen maken maakt je trots en geeft je een heel goed gevoel. Als je dan in die rij mag staan waar je mede gemeenteleden je groeten en een blijk van waardering geven is van onbetaalbare waarde. Het zijn allemaal mensen die je kent en hebt mogen leren kennen en hoewel het er in onze gemeente soms ook vocaal pittig aan toe kan gaan met de diverse delicate kerkelijke kwesties blijkt in een dergelijke dienst maar weer eens dat saamhorigheid toch weer boven komt drijven.

Dat steeds maar onderweg zijn, noodzakelijk of niet, kan je gaandeweg je levensloop weleens slopen. Dit zowel lichamelijk en geestelijk. Voor ons als leden van een kerkgemeenschap zou het onderweg zijn voor God eigenlijk als een rode draad moeten lopen in ons leven, al valt dat in de praktijk niet mee. Onze maatschappij biedt niet altijd de tijd en de ruimte om hier bij stil te staan, want er zijn zoveel dingen ogenschijnlijk belangrijker. Heel begrijpelijk en onvermijdelijk in deze harde maatschappij waar de korte termijn invulling van levensbelang is!

Dus bedenk dat in welk traject van je reis je ook zit, er een route boven uit mag steken naast al die andere noodzakelijke bestemmingen. Ook voor je geloof moet je constant onderweg zijn en in beweging blijven. Ondanks tegenslag en dieptepunten die je daarin soms beleeft, is er vaak wel weer een gebeurtenis of ervaring die je verrijkt en weer een stukje geloofsadrenaline geeft. De eerder gememoreerde dienst is daar voor mij een voorbeeld van. Toen ik in die rij stond bij de uitgang en al die mensen voorbij zag komen met blijde gezichten en gemeende mooie woorden, dan weet je dat je goede afslag hebt genomen!

JOOST