HELDEN

Wij mensen hebben de eigenschap om tegen bepaalde personen op te zien, soms bijna  te vereren. Lees de geschiedenis er maar op na en kijk naar het hier en nu.                                   Beroemde sporters, popidolen, persoonlijkheden en sterke leiders in welke tak van de maatschappij dan ook. Soms in het verlengde daarvan zelfs dictators, hoe verwerpelijk ook hun ideeën en gedrag. Bewondering en heldendom liggen  in al die gevallen dicht bij elkaar. Is Jezus dan ook een held waar wij graag tegen op kijken of stuit ons dat weer  tegen de borst om daarvan te getuigen? We zeggen vaak liever,  dat we de onlangs overleden Johan Cruijff bewonderen en blij zijn dat zijn “gedachtegoed” niet verloren gaat,  dan dat wij Jezus op de voorgrond plaatsen.

Voor mijn werk rijd ik regelmatig over de Veluwe en dan zie je soms  borden in het weiland staan met de teksten als : “Jezus redt”  en “Wie in Jezus gelooft zal eeuwig leven”.  Deze  wervende teksten zul je niet zo snel in Berltsum en  ook niet in de rest van Friesland tegenkomen. De toch wel iets “zwaardere” gemeenten  op de Veluwe schromen niet om hun landgenoten een  spiegel voor te houden met als mogelijk onderschrift: “Het is vijf voor twaalf.”

Zij zien Jezus vooral als een onaantastbare en hoog verhevene, die door hen tot op de letter vereerd en wellicht gevreesd wordt.

Een denkwijze die bij mij de nodige weerstand op roept.  Het  lijkt te weinig ruimte te laten voor een ruimere visie met gevolg een kruitvat met een kort lontje……

Onze PKN gemeente zit  gelukkig in een iets ander vaarwater. Wat betreft  geloofsbeleving is er bij ons toch  meer discussie over de wijze waarop  bepaalde zaken in verband  met het geloof  gebracht kunnen worden.  Ik denk dat wij het geloof in God meer als voorbeeld laten  gelden,  hoe wij ons leven mogen inrichten. Vrij vertaald,  zo goed als mogelijk te leven met de 10 geboden als leidraad en niet als onwrikbaar vast gegeven verkrampt de bijbel als het zwaard van Damocles ervaren.

Nu zitten wij in de periode van Pasen, Hemelvaart en Pinksteren waarin Jezus voor onze zonden stierf zodat wij nu vrij kunnen leven. Dit mag nog eens een “heldendaad” worden genoemd,  al is dat geen gangbare kerkelijke uitspraak. Jezus wil zich naast ons plaatsen zoals tijdens zijn intocht in Jeruzalem op een klein ezeltje. Te midden van ons en niet zo nodig verheven boven de mensen. Heldenverering is in het geloof niet nodig, God wil alleen dat wij hem volgen en zijn geboden nakomen en een wereld van liefde en verdraagzaamheid nastreven. Dit gaat ons gezien de huidige stand van zaken overigens niet zo goed af……….

Maar de mens wil het liefst tastbare en zichtbare helden zoals Cruijff, die zelfs de “verlosser” wordt genoemd! Een mens van vlees en bloed, gelijk aan ons maar met een talent dat voor het oog verschil maakt. De wereld werd ondergedompeld in rouw toen maar weer eens bleek dat ook beroemde mensen sterfelijk zijn. Voetbalsupporters sloten nu de rijen en vormden een breed gedragen gevoel van zichtbare rouw voor hun gevallen held.

In een Spaanse documentaire over Cruijff stelt een voetballiefhebber ontnuchterend vast dat Cruijff geen held kan worden genoemd, want dat moet een persoon zijn die heeft geleden en een offer heeft gebracht. Als je daar dan over nadenkt en dan toch een held mag benoemen dan is de keuze zo lijkt mij snel gemaakt!!

JOOST