Even stilstaan bij de stilte

Home Meditaties Even stilstaan bij de stilte

stilstaan bij de stilte

Even stilstaan bij de stilte

Het is bijna weer zover, veel mensen kijken er naar uit, de tijd van vakantie en vrij zijn.
Maar er is ook een andere kant. Als eind juni de merke voorbij is, de scholen hun deuren dicht doen en veel mensen met vakantie zijn, dan wordt het stil in ons dorp.

Er zijn daarom ook mensen, vooral ouderen, die ernaar uitkijken dat die vakantieperiode weer voorbij is, denk ik. Zij kijken uit naar het vrolijke lawaai van hun kinderen en kleinkinderen die gezond en wel met mooie verhalen, filmpjes en foto’s thuis komen.

Zelf vind ik het heerlijk als het een poosje stil is, maar ja, dat hebt u in de vorige Tsjerkelûden kunnen lezen, wij zijn dan ook een gezin met praatjesmakers. Dat is heel anders als het in je leven stil geworden is, als je alleen woont, de dag begint zonder dat er iemand goedemorgen zegt en de dag ook eindigt zonder dat iemand je welterusten wenst.

In dit artikel een paar gedachten over de stilte waarbij ik dankbaar put uit wat anderen hoorden in de stilte…

Stilte ….

Stilte, we kennen het nauwelijks meer. Mobieltjes geven (bij sommigen) dag en nacht geluid. De radio of de televisie staat de hele dag aan. Winkelen zonder achtergrondmuziek is bijna onmogelijk. In stilte ‘in de wacht’ staan of in een wachtkamer zitten, is er niet bij.

Als het in een gezelschap even stil is, roept er al snel iemand: ‘Er komt een dominee voorbij’. Weg stilte. Vaak komt iemand er dan overheen met de vraag: ‘Weet je waar die uitdrukking vandaan komt?’ En zonder op antwoord te wachten, komt dan de uitleg die u vast wel kent: dat in vissersdorpen de dominee het kwam zeggen als er een schip was vergaan.

Als de dominee voorbijkwam, hield men de adem in en was het even stil…
Zelf vind ik deze uitleg ook wel aardig: dat het gezelschap zich van schrik stil hield als er een dominee in de buurt kwam vanwege zijn eigen taalgebruik en zijn gespreksonderwerpen.

Stilte in de muziek

‘Geluid is een van de meest overschatte eigenschappen van muziek.’ Een prachtige uitspraak van de componist Elmer Schönberger. Zo maakt de stilte voor de storm vaak meer los dan de storm zelf. Stilte wekt aandacht, ontroering, eerbied. Stilte moet gezocht worden.

God in de stilte

Een tijdje geleden las ik een artikel over iemand die een voettocht maakte naar Santiago de Compostella. Op zijn tocht ontdekt hij de stilte als iets dat hem goed doet. Hij vraagt zich af waarom stilte zo weldadig is voor de mens.

Dat is zo omdat in de stilte geen druk is. Er zijn geen indrukken die je moet verwerken. Er is geen noodzaak om je uit te drukken. Een geweldig inzicht: de stilte is vrij van druk. Daarom is stilte te verstaan als de ruimte van God, de ruimte waarin we God horen spreken.

Stilte in ons bidden

Want vaak is ook in ons bidden stilte ver te zoeken. We praten maar en we zijn druk met vertellen aan God wat Hij al lang weet. Als bidden praten met God is, is het minstens zo belangrijk om te luisteren naar wat God zegt, want Hij vertelt ons wat wij nog niet weten.

Als we niet beter leren luisteren, zullen we het nooit weten. Soms vragen mensen zich af waarom God in onze tijd niet (meer) spreekt. Is dat misschien omdat wij zelf zo veel aan het woord zijn. God krijgt van ons geen kans om er tussen te komen.

In de stilte, de leegte, is het wezen van het leven te vinden; is God te ontmoeten. Hij is de stilte tussen de woorden. Hij is de stilte achter de woorden. Hij is de stilte zelfs zonder woorden, veelzeggende stilte. Stilte is volmaakt in zichzelf. Aan stilte hoeft niets te worden toegevoegd om te kunnen bestaan, geen daad, geen woord.

Heilzame stilte

De stilte hoeft niet letterlijk stil te zijn: rustige, mooie muziek geeft je ook innerlijke ruimte. Je kunt je gedachten laten gaan en vrede ervaren waar je eerst misschien nog onrustig was. Stilte is er in zoveel soorten en verschijningen.

Wanneer je je bewust wordt van de stilte om je heen, in je zelf en tussen mensen, ontdek je, dat er ook genezende, heilzame stilte is. Herinner je dan het verhaal van Elia, de vermoeide en uitgebluste profeet, die God zoekt. Hoor, zou Hij daar zijn: In de storm? In het onweer? In de aardbeving?

Nee, de Eeuwige maakt zich aan hem bekend “in het zachte suizen van de stilte” (1 Kon. 19).

Ik wens u en jullie allen in deze zomer goede stilte toe, dat je vrede mag ervaren en delen! Tot ziens bij u of jou thuis, onderweg of in de kerk. Een warme groet vanuit de pastorie.

ds. Arjan Bouwknegt