LEGO blokjes en Pinksteren

Home Meditaties LEGO blokjes en Pinksteren

LEGO blokjes en Pinksteren

Voor veel mensen blijft het vaag en ongrijpbaar: Pinksteren. Daarom heb ik op de Pinkstermogen n de kerk een LEGO-filmpje laten zien. In dat filmpje wordt het heel helder zo gezegd: De Heilige Geest is een Helper, en Hij heeft heel veel helpers. God gebeurt in mensen, dat is Pinksteren. Zo werkt God het liefst, via ons. Maar je kunt het wel zo mooi uitleggen en in een paar woorden vertellen. Alleen ben ik niet altijd zo enthousiast, we hebben niet altijd zin om te helpen of geholpen te worden. Het feest en de vreugde van Pinksteren en alle Pinksterbijeenkomsten worden zo gauw weer ingehaald door de weerbarstige alledaagse werkelijkheid.

 

En toch…

Pinksteren is voor mij ook het feest van het geheim dat God u en mij aanraakt, ook al is het soms vaag en ongrijpbaar. Het is voor mij ook het feest dat ons bepaalt bij ons zelf, bij kerk-zijn in de zin van gemeenschap van Jezus Christus. Het is een feest van inspiratie en bezieling, waarbij het ook gaat om je eigen persoonlijke geloof. Met Pinksteren worden we bepaald bij de fundamentele keuzes die je in je leven maakt. Waar je uit leeft en waar je voor gaat, zoals mensen het vaak zeggen.

Het doet me denken aan deze woorden:

Ik weet niet wie – of wat – de vraag stelde. Ik weet niet wanneer zij gesteld werd. Ik herinner me niet dat ik antwoordde. Maar eens zei ik ja tegen iemand – of iets. Vanaf dat moment heb ik de zekerheid dat het leven zinvol is en dat mijn leven een doel heeft”.
Dit is een uitspraak van Dag Hammerskjöld, van Pinksteren (!) 1961. Hammerskjöld was secretaris-generaal van de Verenigde Naties. Na zijn overlijden vond men aantekeningen die hij tijdens zijn drukbezette leven had gemaakt. Ze zijn uitgegeven onder de titel Merkstenen.

Op een bepaalde manier gaat het in het Pinksterverhaal ook over kiezen. Het verhaal van Jezus, de gekruisigde en opgestane Heer gaat verder en maakt mensen enthousiast, stelt je voor een keuze – meedoen of aan de kant blijven staan.

 

‘Wij zullen opstaan en met Hem meegaan’ (Evang. Liedbundel 475)

Maar wat mij raakt in de woorden van Hammarskjöld is: om onze keuzes hangt altijd een sfeer van onzekerheid, zeker als het gaat om de beslissende vragen van het leven – hoe je denkt over je zelf, over je levensdoel, je levensgeluk, over God, over leven en dood – bij zulke vragen is er altijd twijfel en aarzeling, van wagen, van toch maar doen, of juist niet.

Kiezen voor het geloof, kiezen voor God, is niet de uitkomst van een lijstje argumenten voor en tegen. Het is je toevertrouwen, het is de sprong wagen, met een Woord, met het verhaal van de Levende, met de Geest, die niemand ziet en niemand vangen kan, ongrijpbaar, maar toch – aanwezig, voelbaar, ervaarbaar. Adem die je draagt. Die jou draagt. God, het geheim van het leven, die gezicht heeft gekregen in Jezus, mens met de mensen.

 

‘Geest van hierboven, leer ons geloven, hopen liefhebben door uw kracht’ (Liedboek 675)
Ergens in je leven klinkt die vraag, die uitnodiging – om leerling te worden van Jezus. Om je leven op zijn weg te oriënteren. Misschien is het hele leven wel die vraag.

Zoals het met de echte keuzes in het leven gaat, uiteindelijk hebben ze geen grond. Natuurlijk zijn het geen blinde keuzes. Maar iedere echte keuze is altijd groter dan de verstandelijke argumenten die je kunt geven. Zo werkt het ook met het geloof. Je gelooft niet pas als je alles zeker weet. Je gelooft ook omdat je ervoor kiest. Zoals in dat citaat van Hammerskjöld.

 

Hoe en waar precies die keuze gemaakt wordt, dat is nooit helemaal exact te zeggen. Het dient zich altijd weer opnieuw aan, op een even onverwachte en verrassende manier als het leven zelf. En toch, zo verwoordt dit citaat, is er ergens een keuze gevallen. En vanaf dat moment is er een diep weten dat je leven zinvol is, dat het leven het waard is om geleefd te worden, omdat er een onlosmakelijke verbondenheid is met de bron van het leven, de Geest van den beginne, de Geest van Pinksteren.

  1. AJB