Liet 975: “Jezus wol hjir minsken moetsje”
We leven in een bijzondere tijd. Letterlijk en figuurlijk. Alles wat er in de wereld op dit moment gebeurt heeft ons in de “greep”. De oorlog in Oekraïne, de gebeurtenissen in Afghanistan, de inperking van de nieuwsvrijheid in Rusland, de gebeurtenissen in het Midden Oosten, de gevolgen van dit alles voor de voedselproductie. De hogere prijzen voor onze dagelijkse boodschappen, onze energiebehoefte.
Kortom, daar zit of sta je dan als mens van deze tijd, jong, middenmoter, oudere. Gelovend, iets minder gelovend, helemaal niet meer gelovend.
Daar zit of sta je dan als lid van een kerkgemeenschap, hier in Berltsum of ergens anders. Je hebt soms het gevoel dat je onmachtig bent voor al hetgeen er in de wereld gebeurt. Dat doet wat met je, dat kan niet anders, je wordt er op één of andere manier door geraakt. Het maakt je misschien boos, opstandig, je weet je er geen raad mee, in hemelsnaam, wat gebeurt er allemaal! En wat kan ik, wat kunnen wij doen……
Zondag 3 april jl. stond in de kerkdienst het verhaal van de dochter van Jaïrus en de al 12 jaar zieke vrouw centraal. Een verhaal wat vaak aan ons voorbij gaat, ja, we kennen het verhaal wel, de dochter van Jaïrus ligt op sterven en Jezus is in de buurt en wordt gevraagd om toch zo snel mogelijk langs te komen om haar beter te maken. En oh ja, die zieke vrouw, al 12 jaar ziek, ja, hoe moet dat verder, wij zouden zeggen “ ze is uitbehandeld”, we kunnen niets meer voor je doen. En toch gaat die vrouw op zoek naar Jezus. Lees maar eens in Marcus 5 vanaf vers 21.
En dan wij, anno 2022, leven in de tijd tussen Pasen en Pinksteren. Als Pasen en Pinksteren……. U , je kent dat gezegde wel, vast wel eens gehoord. De betekenis ervan is dat “iets onmogelijk is”.
En ja, als je de christelijke feestdagen op een rijtje zet dan zitten er 50 dagen tussen. Tussendoor staan we dan ook nog “stil” bij Hemelvaart, de dag waarop Jezus naar de hemel is gegaan. Tja, wat moeten we daarmee.
Het is eigenlijk ook maar goed dat het niet mogelijk is om alles op één dag te vieren én toch staat er in de Bijbel een tekst waarop Pasen en Pinksteren wel op één dag vallen. In het boek van Johannes 20 vers 19-23 staat het volgende: “Op Paaszondag , de dag dat Jezus opgestaan is, verschijnt Hij ’s avonds aan zijn discipelen en dan blaast hij over hen heen en zegt: “ontvang de Heilige Geest”. Pasen en Pinksteren toch op één dag!
Pasen, het feest van de hoop. Het leven is sterker dan de dood, liefde wint het van het kwaad. Pinksteren, het feest van Zijn Geest, het zet je in beweging, om te blijven geloven, je wordt “geraakt” door wat anderen meemaken, het kan je in beweging zetten om daar waar mogelijk te helpen en te laten zien dat geloven kracht geeft in ons dagelijks leven.
Als je beide feesten naast elkaar zet dan overlappen ze elkaar, met Pasen horen we van de opstanding, we mogen op weg met nieuwe mogelijkheden en met het Pinksterfeest krijgen we Zijn Geest ingeblazen……. Volgens Johannes gebeurt dat eigenlijk al op Paaszondag…..
Genoeg energie voor de mensen rondom de dochter van Jaïrus, voor de al jarenlang zieke vrouw, voor u, voor jou die even geen of bijna geen energie meer heeft, voor mensen in je eigen vertrouwde omgeving, voor je zelf, voor je vader en moeder, voor hen die als vrijwilliger iets doen voor kerk en samenleving.
Als Pasen en Pinksteren……. Mooi dat er 50 dagen tussen zitten. Tankstations voor ons geloof, voor jou, voor mij, voor ons, mensen van 2022. Dat geeft energie, geeft moed, geeft enthousiasme, geeft hoop voor de toekomst.
We leven in een bijzondere tijd, letterlijk en figuurlijk. Maar Pasen geeft hoop en Pinksteren geeft de Geest. Met die “geloofsmedicijnen” mogen wij dagelijks in het leven staan en gaan. Jezus gaf zijn hoop en zijn geest in het verhaal van Marcus. Ook toen.
En dat doet Hij nog steeds.
Dat geeft Hij aan jou, mij, u, jullie, aan onze nieuwe predikant, aan nieuwe ambtsdragers, ja, aan ons ALLEMAAL.
Pasen en Pinksteren, vier het maar!
Sjong liet 975. Geeft energie!
Sybren van Tuinen