Kerst met corona

Geplaatst op december 17, 2020

Home Meditaties Kerst met corona

Exemple

Kerst met corona

“….toch zal ik juichen, voor de Heer, jubelen voor de God die mij redt….” (Habakuk 3 vers 18)

Kerst met corona

Prachtig dat jij, u bent begonnen te lezen met deze bijdrage in het kerkblad van de Protestantse Gemeente Berltsum. Het kan zomaar zijn dat dit de 1e keer is dat jij/ u dit leest. Ik neem je/ u even mee naar 2019. Een jaar geleden. 

We waren volop bezig met de voorbereidingen voor kerst. Sinterklaas was het land weer uit en samen, de hele maatschappij, bereidde zich voor op een in alle opzichten goed en zalig kerstfeest. Er waren enkele geluiden van besmettingen in China, maar ach, wat zou het zijn.  Dat was zo ver bij ons vandaan……

Kerst en oud en nieuw werden volop gevierd, thuis met familie en vrienden, ook binnen de kerkmuren werd het geboortefeest van Jezus Christus gevierd.  Het werd januari 2020, sommigen van ons, misschien jij/ u ook, hadden plannen gemaakt voor de wintersport of een voorjaarsvakantie.

Ook de kerk had volop plannen voor het 2e gedeelte van het kerkelijk seizoen, veel verenigingen ook, evenals scholen en noem maar op. Het voorjaar zat eraan te komen. Dus vol gas vooruit!  We leven toch in 2020, we kunnen een heleboel zaken toch zeker zelf wel regelen!  Of niet dan! In de Bijbel is een klein Bijbelboek met de naam Habakuk, 3 hoofdstukken, en de schrijver vertelt over zijn persoonlijk leven en hoe hij de maatschappij ervaart. Hij ziet om zich heen een wereld vol schreeuwers, onrecht, geweld, onzekerheid en twijfel;  kortom: een wereld om bang van te worden.

Vanaf medio maart 2020 is onzekerheid en twijfel ook deel geworden van ons dagelijks leven. Corona heeft haar intrede gedaan in ons bestaan, in dat van u, jou, mij, ja van ons allemaal. Al meer dan 8 maanden zijn wij als maatschappij, als wereld in de ban van iets heel kleins, met het blote oog niet zichtbaar, maar toch!

Kerken, scholen, bedrijven, verenigingen hebben er mee te maken. Ook jij, u en ik zijn “geraakt” door het virus. We zijn voorzichtiger geworden, onzekerheid en twijfel knagen aan ons, of  al die maatregelen wel effect hebben, hoe komt het allemaal. We zien en horen dagelijks nieuws hierover. Het houdt ons bezig.  En toch gaan we kerst vieren, hoewel anders dan anders. Als kerk hebben we al een hele verandering meegemaakt door o.a. online kerkdiensten te houden.  Ook in jouw, uw persoonlijk leven is er het nodige veranderd door dit virus.

Ook het leven van de figuur Habakuk is veranderd, ook hij ervaart onzekerheid en twijfel. Ook hij heeft geen antwoorden op al die vragen die op hem afkomen. En toch is en blijft hij optimistisch, hij zegt een gebed, hij vertelt wat hem bezighoudt, wat hem bang maakt, wat hem onzeker maakt en dan op het eind zegt hij  “en toch zal ik juichen”.  Toch blijft hij optimistisch, hij weet dat zijn Heer hem niet in de steek zal laten. Dát gelooft hij, ondanks alles! Jezus werd geboren in een onzekere en twijfelachtige tijd, vol met vragen. Zijn ouders gingen toch op weg. Jozef en Maria hadden vertrouwen in de belofte dat er een kind zou worden geboren dat wat te zeggen zou hebben.  Jezus werd geboren, hij groeide op, hij hield de mensen voor dat het ooit beter zou zijn en worden!

Ook jij, u mag, ondanks alle onzekerheid en twijfel, moed putten uit deze beide figuren maar ook moed putten uit mensen van deze tijd die zich ondanks alles blijven inzetten voor mens, maatschappij, kerk, buurt, en noem maar op. Kerst en Corona, ja natuurlijk. Vieren! Anders dan anders, maar met de zekerheid van Jezus Christus: “En toch …wil ik er zijn, ben ik er, ook dit jaar maar ook volgend jaar”.  Dat is een geboortefeest vieren met een belofte!  Voor jou, u, mij, ja voor ons allen.

Onlangs vond ik een gedicht van Jelly Verwaal uit “Spiegelbeeld”/ www.gedichtensite.nl wat alles samenvat:

“Al zou de beeldbuis het begeven,

mijn auto rijp zijn voor de sloop;

werd ik van huis en haard verdreven…..

Had ik dan nóg een lied van hoop?

 

En viel mijn zekerheid in duigen

-wég, goedbetaalde vaste baan;

zou ik dan nochtans voor Hem juichen,

al trilt de grond van mijn bestaan?

 

Als ik ooit door een groep vandalen

van geld en goed’ren werd beroofd’

als ‘k werd gekweld door vele kwalen,

werd dán mijn loflied niet gedoofd?

 

’t Is niet zo moeilijk om te zingen

zonder problemen, angst of pijn.

Maar als de zorgen mij omringen,

zou ik dan nóg geloofsheld zijn?

 

Toch wil ik naar dat “nochtans” groeien,

naar ’t juichend overwinningslied.

Al zou de vijgeboom niet bloeien,

al is er moeite en verdriet.

 

Toch wil ik van Zijn Woord getuigen:

“Mijn last is licht, Mijn juk is zacht”

Tóch wil ik nochtans, nochtans juichen:

De Here  Here is mijn kracht!

 

Mijn verwachting is dat deze woorden moed mogen en zullen geven in het nieuwe jaar! Op naar 2021!

Sybren van Tuinen