“Hij zegt immers tegen Mozes: Ik ben barmhartig voor wie ik barmhartig wil zijn, ik schenk genade aan wie ik genade wil schenken” (Romeinen 9 vers 15)
In de afgelopen tijd dacht ik na over het schrijven van een meditatie voor Tsjerkelûden, een tijd vol onzekerheid, twijfel, bangheid. En dan de toekomst van ons en onze kinderen in de wereld van vandaag, en dat alles in samenhang met kerk-zijn vandaag de dag! Toen ontving ik het blad Woord&Weg dat wordt uitgegeven door de Protestantse kerk en waarin inspiratie, informatie en opinie samen komen. Daar las ik een artikel van onze scriba ds. René de Reuver welke ik graag met u, jou en jullie deel. Ik heb deze woorden ook gebruikt bij de laatste kerkenraadsvergadering van september jl.
“We leven als Christenen van genade”
Er gebeurt veel goeds om dankbaar voor te zijn in en buiten de kerk. Toch kan de nieuwe visienota niet om de krimp heen waar veel gemeenten mee worstelen. Scriba ds. René de Reuver : “Veel gemeenten vragen zich af hoe houden we alles overeind? Om los te komen van die kramp komt het aan op ‘lege handen’: ontvankelijkheid, waakzaamheid en concentratie op God. De rode draad in de nota is: we leven als christenen van genade. We mogen ontspannen leven, niet uit onverschilligheid maar in geloofsvertrouwen.”
Mee op Gods Weg
De titel van de visienota – Van U is de toekomst – is dan ook een correctie op het idee “dat wij de kerk zouden moeten redden” aldus ds. de Reuver. Nee, de ‘Missio Dei’- de zending van God – gaat door. Daar draagt God zelf zorg voor. De indringende vraag daarbij is wel: laten wij ons meenemen in die beweging of stollen wij in onze organisatie? Durven we ons steeds weer te laten roepen, bezielen en corrigeren: God te volgen op Zijn weg door de wereld?
Een belangrijk beeld in de visienota is het beeld van ‘twee altaren’. De Reuver: “Het ene altaar staat in de kerk, het andere midden in de wereld, in het bijzonder aan de rafelranden van het leven. Dit is een beeld voor de kerk als gemeenschap van Woord en tafel, waar God zich laat vinden”. Het ene altaar kan niet zonder het andere, vervolgt hij. “We verbinden de liturgie in de kerk met de ‘liturgie van het dagelijks leven’. Omdat God één is, zoeken we principieel het contact met andere christenen – over kerkmuren en grenzen heen – en met de samenleving als geheel. Dat vraagt om diversiteit van kerkvormen.”
Gesprek
Voor plaatselijke gemeenten is een gesprekshandleiding bij de visienota beschikbaar, met suggesties en vragen. Ds. de Reuver hoopt dat gemeenten zich willen laten uitdagen. “Voer samen het gesprek, ontdek waar je in je lokale situatie toe geroepen wordt”.
Ook wij als kerkenraad zullen ons bezighouden met de nieuwe visienota. We verwijzen ook graag naar de site: protestantsekerk.nl/ visienota voor meer informatie.
Dat ook wij vandaag de dag christen mogen zijn en dat mogen uitdragen, komt ook tot uitdrukking in lied 481 vers 1 (Liedboek voor de kerken ,1973):
O grote God die liefde zijt, o Vader van ons leven, vervul ons hart, dat wij altijd ons aan uw liefde geven. Laat ons het zout der aarde zijn, het licht der wereld, klaar en rein. Laat ons uw woord bewaren, en waarheid openbaren.
Met een warme groet,
Sybren van Tuinen